مهدی آذرسینا، از کمانچهنوازان نامآور که دستی بر آتش ویولن و سهتار نیز دارد و سالهاست به تألیف و تدریس مشغول است میگوید به دلیل مشکلاتی که برای دستش پیش آمده، امکان دردستگرفتن ساز را ندارد و دیگر بههیچعنوان نمیتواند روی صحنه برود و ساز بنوازد.
یکی از کمانچهنوازان نامآور ایرانزمین است؛ دستی بر آتش ویولن و سهتار نیز دارد و سالهاست به تألیف و تدریس اشتغال دارد. مهدی آذرسینا را اهالی فن و مخاطبان جدی موسیقی به نیکی میشناسند. در محضر بزرگانی همچون نورعلیخان برومند، داریوش صفوت و علیاصغر بهاری تلمذ کرده و متد اُرف را نیز نزد سعید خدیری فراگرفته است. او به دلیل مشکلات پیشآمده برای دستش، مدتهاست ساز در دست نگرفته، اما از پای ننشسته و کوشیده در حوزههای دیگر به اعتلای موسیقی سرزمینش کمک کند.
آذرسینا در پاسخ به این سوال که وقتی زندگی مردم جهان در دو سال اخیر زیر سایه سنگین کرونا بوده و تمامی شئونات زندگی تحت تأثیر قرار گرفته است، او در این مدت چگونه روزگار گذرانده است، گفت: «من در روزهای کرونایی نیز دست از کار برنداشتهام و همچنان به فعالیت مشغول هستم. در همین ایام، چهار جلد کتاب تکمیلی در باب موسیقی کودک برای بچهها به رشته تحریر درآوردم. این کتاب با نام «موسیقی برای کودکان» از سوی نشر «عارف» به چاپ رسید. همچنین کلاسهای مختلفی ازجمله تربیت مربی و ارائه مفاهیمی مانند تلفیق، شناخت شعر و وزن در حوزه موسیقی ایران برگزار کردم.
چنانچه میدانید چند سال پیش نیز کتاب «شعر؟ یا موسیقی؟ (تننای شعر سپید)» را نوشتم و منتشر کردم. در آن مفهوم، کلاسها و کارگاههای آموزشی دارم و دورههای بسیاری برگزار شده است. به نگارش و آموزش مشغول هستم و تنها کاری که انجام نمیدهم، ساززدن است. به دلیل مشکلاتی که برای دستم پیش آمده، امکان دردستگرفتن ساز را ندارم. دیگر بههیچعنوان نمیتوانم روی صحنه بروم و ساز بنوازم، اما همانطور که گفتم فعالیتهای دیگر مرتبط با موسیقی را ادامه میدهم.»
دیدگاهتان را بنویسید
برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.